تولید جوراب قرنهاست که در صنعت بافندگی حلقوی پودی انجام میشود بطوری که نخسین ماشینهای ،گردباف تخت باف و فولی فشن به منظور تولید جوراب ساخته شده اند. امروزه تولید جوراب تقریباً اختصاص به ماشینهای گرد جوراب بافی دارد. اصطلاح جوراب برای پوشش پا بکار برده میشود و اکثر تولیدات جوراب دارای ساق پا بصورت کیسه ای و کف و روی پاهستند ماشینهای جوراب بافی دارای یک مرکز کنترل اصلی میباشند که بطور اتوماتیک زمان بندی خاتمه عملیات مکانیکی و همچنین تغییر طول حلقه لازم را جهت قسمتهای مختلف یک لنگه جوراب کنترل می.کند برای کامل شدن یک جوراب، پس از ،تولید مراحل دوخت و تکمیل نیز انجام میگیرد جورابها معمولاً در قسمت کف و ساق پا دارای اندازه های متفاوت هستند همچنین با استفاده از نخهای الیاف کوتاه مانند پنبه و پشم و با کم و زیاد نمودن تعداد رجهای بافت می توان طولهای متفاوتی در هر یک از قسمتهای جوراب بدست آورد امکان افزایش کشش با استفاده از نخ نايلون استرچ شده تا ۵۰ درصد نیز وجود دارد بنابراین با بکار بردن این نوع نخ، جوراب تولید شده برای چندین اندازه مختلف کف پا مناسب خواهد بودجورابهایی که بیشتر مورد استفاده قرار میگیرند شامل جوراب زنانه ساق بلند که طول ساق آن تا بالای زانو جوراب ساق سه ربع که اندازه ساق آن تا زیر زانواست تقریباً دو برابر کف پا و جوراب ساق کوتاه مردانه که ساق آن ۷ تا ۹ اینچ و یا ۱۱ تا ۱۵ اینچ ۳۸-۲۸- و ۲۳-۱۸ میباشد همچنین جوراب شلواری که دارای بخشی از بالاتنه همراه با کمر بصورت کشاست و این بخش شبیه به ساق پا بافته میشود

تقسیم بندی ماشین های جوراب بافی

به غیر از تعداد کمی ماشینهای نوع دستی کلیه ماشینهای جوراب بافی از نوع سیلندر گردان میباشند که سرعت بالا حرکت ساده تری دارد و امکان تغذیه نخ از محل استقرار بسته نخ وجود دارد ترتیب کنترل بافت میبایستی بهم پیوسته باشد و از طریق قطعاتی انجام گیرد که کوتاهترین راه ممکن برای فرمان به مکانیزمهای مختلف منطقه بافندگی و سوزن های محیط سیلندر ،باشند بدون اینکه مزاحمتی برای دسترسی به قسمتهای مختلف ماشین ایجاد کنند نوع ماشین گرد جوراب بافی وجود دارد یک سیلندر دوسیلندر سیلندر و صفحه و دوبله سیلندر وجود دارد ماشینهای یک سیلندر معمولا جهت تولید جورابهای زنانه بدون ،درز جوراب شلواری معمولی و نوع خاصی از آن بکار برده می شوند. تولید جورابهای مردانه ساق سه ربع تقریباً به ماشینهای دوبله سیلندر اختصاص دارد پیشرفت صنعت جوراب بافی بدون درز قبل از ساخت ماشینهای گرد جوراب بافی برقی و متداول شدن آن در قرن نوزدهم جوراب به صورت غیرکیسه ای توسط ماشین گردباف پارچه بافی بافته می شد بطوری که پس از انجام بافت مرحله برش و دوخت بر روی آنها انجام میگرفت تا بصورت کیسه ای شکل مشابه ساق ،جوراب در .آید جورابهایی که دارای ،پاشنه کف و پنجه بودند برروی ماشینهای دستی جواب بافی با عملیات دستی بافته میشدند و در برخی مواقع قسمت ،پاشنه کف و پنجه به ساق جوراب بافته شده متصل می گردید توسعه ماشینهای گرد باف مخصوص جوراب از سال ۱۸۵۷ که امتیاز اختراع آن به نیوتن و در سال ۱۸۶۰ مکنری ۲ داده شد آغاز گردید در این نوع ماشین در ادامه بافت ساق پا بوسیله خارج از عمل شدن سوزنهای انتخاب شده بافت پاشنه و پنجه قابل تولید بود در دهه ۱۸۷۰ امتیاز تکمیل ماشین جوراب بافی دستی به شخصی بنام هنری گریزولد تعلق گرفت. این ماشین ،معروف دارای قطر کوچک سیلندر با سوزن زبانه دار و یک ابزار گردان بود بطوریکه سیلندر آن میتوانست برای ایجاد بافت پاشنه و پنجه در جهت مخالف و موافق عقربه های ساعت حرکت داشته باشد همچنین امکان اتصال یک صفحه که شامل سوزنهای افقی بود نیز وجود داشت و بدینوسیله امکان تولید بافت ریب برای حاشیه شد بالای جوراب کش بالای جوراب میسر آغاز پیشرفت ماشینهای یک سیلندر با قطر کوچک و بزرگ ابتدا در آمریکا صورت گرفت زیرا در مدت چندین سال در انگلستان و بیشتر کشورهای اروپا محصولات این نوع ماشینها را در مقایسه با تولیدات ماشینهایی که مجهز به سوزن فنری و یا دو سری سوزن زبانه دار بودند دانستند پیشرفتهای عمده در زمینه ماشین آلات جوراب بافی نامرغوب و با کیفیت پائین عبارت بودند از برقی شدن ،ماشین استفاده از سینکرهای پارچه کنترل اتوماتیک مکانیزم تغییرات عمليات تغییر طراحی ماشین از ابزار گردان به سیلندر گردان و جایگزینی تدریجی سوزنهای زبانه دار به جای سوزنهای فنری و ساخت سوزنهای ظریف نخستین ماشین گرد جوراب بافی برقی بوسیله فردی بنام شائو در سال ۱۸۷۹ ساخته شد و پیکرز ۲ در سال ۱۸۸۷ مکانیزم اتوماتیک ایجاد پاشنه و پنجه را به آن ماشین اضافه نمود. بطور اتوماتیک کنترل میشد تا سال ۱۹۰۰ بیشتر عملیات مکانیکی به غیر از لبه برگردان بالای جوراب و سرپنجه ،بسته اما استفاده از نخهایی مانند ،ریون ،ابرایشم پنبه و فاستونی برای بافندگی حلقوی عیب جا انداختن و چروک شدن خصوصاً اطراف مچ پا بر روی جورابهای ماشین گرد، باعث شد تا مقایسه با تولید جوراب با ماشینهای فولی فشن که دارای درز پشت جوراب بود در درجه دوم اهمیت و نامرغوب محسوب شود و بدین ترتیب انگیزه کمی برای سازندگان ماشینهای گرد جوراب بافی جهت تجهیز آنها وجود داشت. در سال ۱۹۴۶ فقط و از ماشین های گرد جوراب بافی در کارخانجات انگلستان مجهز به حاشیه لبه برگردان اتوماتیک بودند و بیشتر ماشینها فقط یک ابزار داشتند در همان سال نایلون بطور فراوان در دسترس قرار گرفت نایلون نه تنها یک نخ ارزان ،بود بلکه از نظراستحکام ظرافت یکنواختی و همچنین مزیت ترموپلاستیک بودن آن بعنوان یک نخ ایده آل محسوب می شد بگونه ای که می توانستند کالای بافته شده از آن را به وسیله تثبیت حرارتی به شکل مورد نظر در آورند و این شکل ثابت باقی مانده و هیچگاه در هنگام شستشو و مصرف تغییر نمیکرد استفاده گسترده از این نوع نخ روی ماشین های فولی فشن جهت تولید جورابهای نایلونی باعث شد تا ماشین هایی از این نوع با گیج ظریفتر سرعت و راندمان بالاتر ساخته شوند

زمان بندی و کنترل تغییرات مکانیکی روی ماشین های گرد جوراب بافی

تغییرات زمان بندی شده در ماشینهای مکانیکی بوسیله حرکت دانه زنجیر رکابدار به سمت جلو انجام میگیرد هر دانه زنجیر رکابدار باعث به حرکت در آوردن محور و در نتیجه استوانه بادامک دار طوقه بندی می.شود استوانه بادامک دار بیشترین تغییرات مکانیکی را ایجاد میکند یک گردش کامل از زنجیر برابر یک دور کامل از گردش طوقه بندی بوده و در نتیجه یک لنگه جوراب تولید می.شود زنجیر بر روی چرخ دندانه دار قرار گرفته که آزادانه بر روی محور توسط یک انگشتی می چرخد دانه زنجیر ،ساده مدت زمان و یا تعداد دور سیلندر بین یک تغییر تا تغییر دیگر از بافت جوراب را تعداد رج بافته شده تعیین میکند و دانه زنجیر رکابدار باعث به حرکت در آوردن محور و در نتیجه طوقه بندی میشود حرکت زنجیر در ماشین دوبله سیلندر طوری است که در هر بار حرکت نصف یک دانه زنجیر و در ماشینهای یک سیلندر - هر دانه زنجیر به سمت جلو میباشد